Ο Χαρισματούχος υποτακτικός -Το κοινοβιακό σύστημα

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(58ο )
Προσέχετε την κενοδοξία
« Μεγάλος αγώνας χρειάζεται για να ξεπεράσει κανείς το λογισμό της κενοδοξίας. Αυτό μας έλεγε και ο γέρο Ιωσήφ. Σε μένα συνέβησαν τα εξής: Μία φορά είχα πάει να λειτουργήσω στον Γέροντα. Μετά την Λειτουργία έπρεπε να γυρίσω στο καλύβι μου. Έπιασε όμως δυνατή βροχή. Στον Γέροντα είχαν στείλει τότε ένα καινούργιο μουσαμά. Που τότε, εκείνα τα χρόνια μουσαμάς! Μου τον έδωσε με επιστροφή. Στον δρόμο, λοιπόν με πείραξε ο λογισμός. “Βρε, έγινα και εγώ με μουσαμά. Και δεν είναι κανείς να με δεί! Δεν μπορούσαν τα πουρνάρια και οι αγριελιές να έχουν μάτια!”. Κοίταξε να δεις η κενοδοξία που φυτρώνει.

Άλλη φορά πριν τον πόλεμο του ’40 γύρισα με τα πόδια από τις Καρυές. Με έστειλε ο γερο Νικηφόρος να κάνω ανάληψη χρήματα, που είχε στην Αγροτική Τράπεζα. Μόλις περνούσα από την πύλη της Ξηροποτάμου είδα ένα Γέροντα να ξεπροβοδίζει καβάλα στο άλογο τον υποτακτικό του. Αμέσως με κέντησε ο λογισμός: “Άϊ! καλά! Εσύ έχεις το άλογο και τον Γέροντά σου, αλλά εγώ έχω στην τσέπη μου μία δεσμίδα χιλιάρικα”. Άϊντε τώρα να κάμεις κουμάντο. Γι’ αυτό λέω, πως χρειάζεται πολλή προσοχή στον λογισμό της κενοδοξίας. Όπως να κάνεις, αυτή θα σε πολεμήσει».
Η θεία πρόνοια και οι γονείς των μοναχών
Στους γονείς που παραπονούνταν, γιατί τους εγκταλείπουν τα παιδιά τους και φεύγουν για να γίνουν μοναχοί, έλεγε διάφορα πρακτικά παραδείγματα για να δείξει ότι ο Θεός προνοεί γι’ αυτούς. Συχνά διηγόταν ένα ζωντανό παράδειγμα, που συνέβει την εποχή των Γερόντων του.

« Ένας Γέροντας πήρε ένα υποτακτικό από τα κοντινά χωριά του Αγίου Όρους. Τον συμβούλευε να μην νοιάζεται για τους δικούς του, γιατί είχε συχνά πόλεμο γι’ αυτούς. Δεν είχε πατέρα και η μητέρα του προστάτευε τις δύο ανύπαντρες αδελφές του. Για να το προφυλάξει από τις αφορμές, που θα του προκαλούσαν πόλεμο, του απαγόρευσε να συνομιλεί με κοσμικούς επισκέπτες που τους πλησίαζαν. Κάποτε ο νέος μοναχός παρακούοντας την συμβουλή μίλησε με κάποιο ηλικιωμένο επισκέπτη, που καταγόταν από το χωριό του. Από περιέργεια τον ρώτησε για την οικογένειά του. Ο επισκέπτης τότε, του είπε με τρόπο γεμάτο παράπονο. “Τι να γίνει, πάτερ μου. Μεγάλες δυσκολίες αντιμετωπίζουν. Δεν φτάνει που είναι ορφανές, μάνα και κόρες, αλλά και ο αδελφός τους που είχαν, χάθηκε, χωρίς να ξέρουν που βρίσκεται ή αν ζεί, και είναι απαρηγόρητες”.

Ο νέος πνίγηκε στους λογισμούς. Τρέχει στον Γέροντα με πάθος. “Γέροντα, αυτό δεν μπορώ να το αντέξω. Θα φύγω, θα πάω να τους συμπαρασταθώ”. Όσο και αν προσπάθησε ο Γέροντας να τον παρηγορήσει και να του αλλάξει την γνώμη, δεν μπόρεσε. Η παράβαση της εντολής, να μη συνομιλεί με επισκέπτες, έδωσε εξουσία στον σατανα να τον πολεμήσει και τα κατάφερε.
Συνεχίζεται…