Η χλιδή των Βατοπαιδινών!!!

Πριν μία εβδομάδα περίπου, την Δευτέρα 9 Φεβρουαρίου, είχα πάει στο Βατοπαίδι για την εορτή του Γέροντα Εφραίμ.

Δεν θα αναφερθώ για το πόσο μεγαλόπρεπα και κατανυκτικά τελούνταν εκεί οι Ακολουθίες, όποιος θέλει μπορεί να πάει και να δει με τα ίδια του τα μάτια. Πάντως η Αγρυπνία άρχισε στις 6:00 μμ και τελείωσε στις 1:00 πμ και το πρωί από τις 6:00 πμ ώς τις 11:00 πμ. Δηλαδή συνολικά 12 ώρες! Βέβαια εγώ δεν άντεξα να συμμετέχω όλες τις ώρες, όμως οι μοναχοί από ότι ξέρω είναι υποχρεωμένοι να είναι παρόντες σε όλη τη διάρκεια των Ακολουθιών. Τέλος πάντων όσες ώρες δεν πήγα στην εκκλησία για ένα μήνα, τις έκανα εκεί σε μία μέρα.

Μολονότι ήταν μία απλή καθημερινή μέρα είχαν έρθει 160 προσκυνητές, εκτός από τους Αγιορείτες που ήρθαν ανήμερα της γιορτής. Αυτά για όσους λένε ότι δεν πηγαίνει πλέον ο κόσμος στο Βατοπαίδι. Κάποιος από τους μεγάλους δημοσιογράφους μάλιστα πριν λίγες μέρες σε τηλεοπτική εκπομπή επέμενε ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει κάποιος που να υποστηρίζει τον Εφραίμ. Δεν μπορώ να καταλάβω τον μυωπισμό κάποιων ανθρώπων! Εγώ γνωρίζω τον Γέροντα Εφραίμ εδώ και 17 χρόνια και δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για το ήθος του, για το άδολο των ενέργειών του και γνωρίζω πάρα πολλούς που έχουν την ίδια άποψη.

Λοιπόν, κάποια στιγμή μιλούσα με έναν γνωστό μου μοναχό, τον π. Π., και τον ρώτησα που μένει, αυτός μου έδειξε την νοτιοδυτική πτέρυγα. Μου είπε μάλιστα ότι οι περισσότεροι μοναχοί μένουν εκεί, λιγότεροι δε από τους μισούς μένουν στην νέα ανατολική πτέρυγα.

Εμένα μου δημιουργήθηκε η περιέργεια να δω πώς είναι αυτός ο χώρος που ζουν οι μοναχοί εκεί. Έτσι λοιπόν πήγα και πήρα ευλογία από τον Γέροντα (έτσι μου πρότεινε ο π. Π.) για να επισκεφθώ τον χώρο που ζουν οι βατοπαιδινοί μοναχοί, να δω τις ανέσεις τους που με τόση προκλητικότητα μας παρουσίαζαν τους τελευταίους μήνες τα ΜΜΕ.

Πήγα στον όροφο που ήταν το κελλί του π. Π. Η κατάσταση του κτιρίου είναι δραματική. Σάπια όλα τα ξύλα (κουφώματα, πατώματα), περπατάς και τρίζουν, έχουν βάλει βέβαια πλαστικούς μουσαμάδες στα πατώματα αλλά μπορείς να καταλάβεις την κακή κατάσταση του πατώματος αφού στραβοπατάς από τα σπασμένα σανίδια. Οι σοβάδες από τα ταβάνια δείχνουν ότι έχουν φουσκώσει από τις βροχές. Από ότι με πληροφόρησε ο π. Π. έσταζε σχεδόν παντού, σε όλον τον όροφο, και πέρισυ αναγκάστηκαν να βάλουν ασφαλτόπανα στις πλάκες της στέγης.

Πηγαίνω λοιπόν και στο κελλί του π. Π. και έμεινα έκπληκτος βλέποντας το πόσο απλό και απέριττο ήταν. Δεν θα γράψω τίποτα ιδιαίτερο για να σας επηρεάσω, μπορείτε να δείτε μόνοι σας τις φωτογραφίες που επισυνάπτω στο άρθρο, τις οποίες κατόρθωσα να πάρω παρά τη διστακτικότητα του π. Π. παρόλο που είχα πάρει όμως ευλογία για αυτό από τον Γέροντα. Εδώ να σημειώσω ότι κάνω ίσως μία παράχρηση της ευλογίας. Δεν ανάφερα στον Γέροντα τι θα έκανα με τις φωτογραφίες. Βέβαια ούτε και εγώ είχα συγκεκριμένο σκοπό, μόλις χθες μου ήρθε η ιδέα να γράψω αυτό το άρθρο.

Μετά παρατηρώντας με περιέργεια και τους άλλους χώρους, ρώτησα τον π. Π. πού είναι οι τουαλέττες. Ο π. Π. μου απάντησε ότι βρίσκονται αρκετά μακριά από εκεί, περίπου 50 μέτρα, και ότι για να πάει κανείς πρέπει να ανοίξει 5

πόρτες. Χαριτολογώντας μου έλεγε ότι τον χειμώνα αποφεύγει να πηγαίνει γιατί έχει εκεί αρκετό κρύο, αν δε σε πιάσει και καμμιά διάρροια, δύσκολα τα πράγματα!! Να σκεφτείτε ότι μένει σε αυτό το κελλί 12 χρόνια, από ότι μου έλεγε, και ότι οι περισσότεροι βατοπαιδινοί μοναχοί ζουν κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Σε συζήτηση που ακολούθησε και που δεν μπορώ να την μεταφέρω εδώ ολόκληρη, μου τόνισε ο π. Π. τη σημασία της φιλοπονίας, της ακτημοσύνης, της αποφυγής των υλικών ανέσεων για τον μοναχό. Θυμάμαι έλεγε χαρακτηριστικά: «Ο μοναχός δεν πρέπει και ούτε μπορεί να έχει καμμία προσκόλληση με την ύλη, γιατί είναι συνεχώς ενωμένος με τον Θεό. Όλη η καρδιά του, η διάνοιά του, η επιθυμία του, όλο το είναι του είναι προσκολημένα στην αγάπη του Θεού».

Απορώ πώς αυτούς τους ανθρώπους τους κατηγορούν ως εγκληματίες, ως επιχειρηματίες! Τους έχουν γνωρίσει άραγε; Πολλοί νομίζουν ότι στο Βατοπαίδι έχει μαζευτεί ο υπόκοσμος, ενώ αυτοί προσεύχονται για τη δική μας σωτηρία και αφιερώνουν περισσότερο χρόνο στην προσευχή τους για εμάς, παρά εμείς οι ίδιοι για τους εαυτούς μας.

 Μας προβάλλαν τα ΜΜΕ ότι οι βατοπαιδινοί μοναχοί ζουν μέσα στη χλιδή, δείτε όμως ενδεικτικά τις φωτογραφίες που έχω επισυνάψει.

Τελικά, κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος θα πρέπει να αναρωτηθεί μήπως όλα αυτά που μας παρουσίασαν ήταν μία μεγάλη φούσκα;

Μήπως όλα αυτά εξυπηρετούν κάποιες υποχθόνιες σκοπιμότητες;

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Σταμάτης Κογιώνος, Μαλεσίνα