Ο Χαρισματούχος υποτακτικός – Η προσευχή

ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΙΩΣΗΦ ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΥ Ο ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥΧΟΣ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΚΑΤΟΥΝΑΚΙΩΤΗΣ (1912- 1990)

(48ο )

Επιμένω στην προσπάθεια και βία της ευχής, που η πείρα μας δίδαξε. Έφευγα από τα Κατουνάκια για την Μονή του Αγίου Παύλου, απόσταση δυόμισι ωρών δρόμο. Είχα αφοσιωθεί τόσο πολύ στην ευχή, με βία και επιμονή, και έφτασα χωρίς να το καταλάβω. Όταν συνηθίσεις να λές την ευχή τότε μέσα σου η ευχή επαναλαμβάνεται συνεχώς. Δεν το καταλαβαίνεις όμως μερικές φορές, γιατί σε καταλαμβάνει ο μετεωρισμός. Όταν όμως ξεφύγεις τον μετεωρισμό, τότε βλέπεις ότι μέσα σου λέγεται τό “Κύριε Ιησού Χριστέ” δίχως συναίσθηση, αλλά επαναλαμβάνεται. Όλα είναι συνήθεια».

Θέλω να σχολιάσω τα όσα δίδασκε ο θεωρητικός αυτός Γέροντας στο θέμα της ευχής. Όσα περιγράφει από την προσωπική του πείρα δεν συμβαίνουν πάντοτε σε όλους τους ανθρώπους, γιατί δεν είναι όλοι οι χαρακτήρες ίδιοι. Ο Γέροντας έλεγε, ότι λέγοντας κάποιος την ευχή αισθάνεται την θεία Χάρη, έρχονται δάκρυα και γενικά ξυπνά ο θείος ζήλος. Η μεν αρχή είναι ίδια, αλλά αν τα αποτελέσματα δεν είναι έτσι, δεν σημαίνει ότι συνέβη κάποιο λάθος ή αποτυχία. Χρειάζεται να επιμένομε και η Χάρις θα ενεργήσει στον καθένα κατά τον χαρακτήρα και την πρόθεση. Τα δάκρυα ασφαλώς είναι της Χάριτος, αλλά όχι πάντοτε με τον ίδιο τρόπο, γιατί συνήθως το κλάμα είναι γέννημα του πόνου, της θλίψεως, που πηγάζει από την ενοχή του ανθρώπου.

Δεν βρίσκομε στην ιστορία ευλαβέστατους και φιλόπονους Πατέρες, που δεν είχαν δάκρυα παρόλη την προσπάθειά τους; Δημιουργούσαν στον εαυτό τους οδύνη με δαρμούς και μαρτύρια, για να προκαλέσουν δάκρυα. Μην ξεχνάτε, ότι αν και η Χάρις του Θεού είναι μία, ενεργεί όπως θέλει, και ιδιαίτερα ανάλογα με τον χαρακτήρα κάθε ανθρώπου. Η Χάρις παρομοιάζεται από τους Πατέρες με το νερό πού ποτίζει τα διάφορα δένδρα. Αν και το νερό είναι το ίδιο τα άνθη και οι καρποί κάθε δένδρου είναι διαφορετικοί. Έτσι και η Χάρις ενεργεί στους χαρακτήρες των μετανοούντων, ανάλογα με τις συνήθειές τους, τα πάθη τους, την ορμή της προθέσεώς τους. Κανείς δεν θα αποτύχει σε αυτό που ζητεί εάν επιμένει στην αίτησή του.

Γράψαμε το σχόλιο αυτό, για να μην αποθαρρύνεται κανείς αν κατά την υπόδειξη του Γέροντος, δεν αισθάνθηκε την ενέργεια της Χάριτος με την επίκληση της μονολόγιστης ευχής. Την αίσθηση αυτή της Χάριτος βιώνουν καλύτερα οι αληθινοί υποτακτικοί, που νέκρωσαν τελείως το θέλημά τους και «ουκέτι εαυτοίς εισί»(Γαλ. 2,20) αλλά «τω σωτήρι ημών Χριστώ»και δίκαια επακούονται. Αυτοί λένε με παρρησία στον Κύριο: «Ιδού ημείς αφήκαμεν πάντα και ηκολουθήσαμέν σοι» (Ματθ.19, 27). Σε αυτούς υπόσχεται το πλήρωμα των θείων επαγγελιών, που πραγματοποιείται με την είσοδό τους στην αληθινή και φιλόπονη μετάνοια.
Συνεχίζεται…