Ενημερωτικό Φυλλάδιο για την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου (2)

Τους τελευταίους μήνες έχει προκληθεί ένας πρωτοφανής θόρυβος, που σχετίζεται με την αξιοποίηση της περιουσίας της Μονής μας και ιδιαίτερα με την ανταλλαγή της λίμνης Βιστωνίδας καθώς και με την εκμετάλλευση των οικονομικών πόρων που προέκυψαν από αυτήν.
Ο Ηγούμενος και όλη η Αδελφότητα της Ιεράς Μονής Βατοπαιδίου εκφράζουμε την βαθειά θλίψη μας και ζητούμε ταπεινά συγγνώμη από το Χριστεπώνυμο πλήρωμα, διότι χωρίς να το θέλουμε και απρόβλεπτα γίναμε αφορμή σκανδαλισμού του.
Στο κείμενο που ακολουθεί παρατίθεται μία σειρά στοιχείων και γεγονότων που βοηθούν στην κατανόηση της υπόθεσης.

ΤΟ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ.

Η Μονή αναγκάζεται λόγω του μεγάλου διασυρμού που υφίσταται να κάνει γνωστό ένα αντιπροσωπευτικό μέρος από το φιλανθρωπικό της έργο.

Οικονομική στήριξη.
Ετησίως διαθέτει το 50% των καθαρών εσόδων της για:
• υποτροφίες φοιτητών,
• βοήθεια σε άπορες οικογένειες,
• ιατρική περίθαλψη απόρων,
• αποφυλάκιση απόρων κρατουμένων και βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης σε σωφρονιστικά Ιδρύματα,
• απεξάρτηση ατόμων από ναρκωτικά και άλλες εξαρτησιογόνες ουσίες.
• οικονομική ενίσχυση μοναστηριών εντός και εκτός Ελλάδος,
• οικονομική βοήθεια σε εκκλησιαστικούς οργανισμούς, κατασκηνώσεις και Ιδρύματα, στην Ελλάδα, Κύπρο, Αμερική, Ρωσία, Ρουμανία, Σερβία, Αφρική και διάφορες επαρχίες του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Φιλοξενία.
Την Μονή επισκέπτονται κάθε χρόνο περίπου 25.000 προσκυνητές. Τα έξοδα της δωρεάν φιλοξενίας και σίτισης των προσκυνητών και των 150 εργαζομένων στην Μονή είναι τεράστια. Μόνο για φαγητό παρατίθενται περίπου 700 μερίδες καθημερινά.

Εκδοτικό έργο.
Οι ψυχωφελείς, επιστημονικές και μουσικές εκδόσεις της Μονής (τιμημένες με βραβεύσεις από την Ακαδημία Αθηνών και από διάφορους ευρωπαϊκούς φορείς) προβάλλουν τις πνευματικές και πολιτιστικές αξίες του Αγίου Όρους και της Ορθοδοξίας στο παγκόσμιο κοινό.

Σχέδια και στόχοι.
Η Μονή είχε ως σκοπό να προσφέρει σε φιλανθρωπικές δραστηριότητες μεγάλο μέρος των εσόδων που θα προέκυπτε από τις ανταλλαγές της λίμνης Βιστωνίδας και την αξιοποίηση της εν γένει περιουσίας της. Για τον λόγο αυτό συνέστησε το «Γρηγόρειο Φιλανθρωπικό Πολιτιστικό Ερευνητικό Ίδρυμα» με την υπ’ αριθμ. συμβολαιογραφική πράξη 11816/22-5-2007, που στάληκε στην Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή της Βουλής για επικύρωση με νόμο. Στόχος του Ιδρύματος ήταν η πραγματοποίηση σημαντικών κοινωφελών έργων. Η Μονή αρκετά πριν ξεσπάσει ο θόρυβος είχε εξαγγείλει τα παρακάτω έργα:
• Κέντρο Αποκαταστάσεως Αναπήρων στο Γραμματικό Αττικής (προϋπολογισμός 40.000.000 ευρώ).
• Πρότυπο Γηροκομείο στην Λεμεσό Κύπρου (προϋπολογισμός 5.000.000 ευρώ).
• Κέντρο Απεξάρτησης από Ναρκωτικά στα Μεσόγεια.

Η ΛΙΜΝΗ ΒΙΣΤΩΝΙΔΑ.

Η λίμνη Βιστωνίδα αποτελεί το κυριότερο εναπομείναν (3%) εκτός Αγίου Όρους περιουσιακό στοιχείο που κληρονόμησε η Μονή από τους κτίτορες αυτοκράτορες, δωρητές και ευεργέτες της, αφού η υπόλοιπη ακίνητη περιουσία είτε έχει κατά καιρούς δωρηθεί στο Ελληνικό Δημόσιο είτε έχει καταπατηθεί.
Τους τελευταίους μήνες η Μονή έχει συκοφαντηθεί για παραπλάνηση και εξαπάτηση του Ελληνικού Δημοσίου σχετικά με την διεκδίκηση κυριότητας και ανταλλαγή της λίμνης Βιστωνίδας και των παραλιμνίων εκτάσεών της. Πρέπει να τονισθεί ότι η Μονή δεν έχει συμμετοχή σε καμμία παράνομη συναλλαγή η άλλη παράνομη πράξη. Δια των εκπροσώπων της επιδίωξε και επιδιώκει την προστασία των δικαιωμάτων της με νόμιμους τρόπους και διαφανείς διαδικασίες ενώπιον των θεσμοθετημένων οργάνων του Ελληνικού Δημοσίου.

Η κυριότητα της Μονής επί της λίμνης.
Η κυριότητα της Μονής επί της λίμνης Βιστωνίδας και των παραλιμνίων εκτάσεων και νησίδων της είναι αδιαμφισβήτητη και νομικά πλήρως τεκμηριωμένη. Όλοι οι τίτλοι της Μονής στην λίμνη Βιστωνίδα επικυρώνονται από χρυσόβουλλα των βυζαντινών αυτοκρατόρων, από φιρμάνια Σουλτάνων, συνοδικά έγγραφα και σιγίλλια Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως, τα οποία αναγνωρίζονται παγίως από τα ελληνικά δικαστήρια ως τίτλοι κυριότητος. Με την σύσταση του ελληνικού κράτους τα δικαιώματα της Μονής επαναβεβαιώνονται από δύο γνωμοδοτήσεις διαπρεπών Καθηγητών της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1922 και το 1923 (Κ. Ρακτιβάν, Γ. Στρέϊτ, Κ. Ράλλη, Δ. Παπούλια, Κ. Πολυγένη, Ν. Σαρίπολου και Δ. Λίγκα). Το 1924 το Ελληνικό Δημόσιο με Νομοθετικό Διάταγμα δέχθηκε να του δοθούν από την Μονή 38.000 στρέμματα στην Χαλκιδική για την εγκατάσταση των προσφύγων και να παραμείνει όλη η λίμνη της Βιστωνίδας στην Μονή. Όλα τα παραπάνω στηρίζονται εκ νέου και βεβαιώνονται με την από 28-10-2008 γνωμοδότηση του καθηγητού Εκκλησιαστικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ιωάννη Κονιδάρη.
Οι τίτλοι αυτοί αναγνωρίστηκαν από τις αρμόδιες Κτηματικές Υπηρεσίες Ξάνθης και Ροδόπης και οδήγησαν το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλάξιμης Περιουσίας να γνωμοδοτήσει ομοφώνως, με τέσσερις (4) γνωμοδοτήσεις του σε διαφορετικά χρονικά σημεία από το 1998 ως το 2004, με διαφορετικές συνθέσεις και επί διαφορετικών Κυβερνήσεων, υπέρ της κυριότητος της Μονής.

Το Δικαστήριο της Ροδόπης.
Στις 5-11-2003 συζητήθηκε στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης η αγωγή της Μονής για τελεσίδικη διασφάλιση της κυριότητάς της επί της λίμνης. Στις 25-6-2004 οι διάδικοι υπέβαλαν στο Δικαστήριο κοινή δήλωσή τους για την μη έκδοση αποφάσεως, γιατί εν τω μεταξύ στις 20-5-2004 το Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Δημοσίων Κτημάτων γνωμοδότησε ομόφωνα εκ νέου υπέρ της Μονής. Ακολουθώντας την πάγια πρακτική νομολογία, όταν οι διάδικοι από κοινού δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν την έκδοση αποφάσεως, η Πρόεδρος δεν προέβη στην έκδοση αποφάσεως. Η πρόσφατη εντολή για δημοσίευση της απόφασης δημιουργεί σοβαρά ερωτηματικά για την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας στην χώρα μας.

Η αμφισβήτηση των τίτλων της Μονής.
Η αμφισβήτηση των τίτλων της Μονής πλήττει καίρια τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα και θέτει εν αμφιβόλω την δυνατότητα διεκδίκησης της εκκλησιαστικής περιουσίας εκτός της ελληνικής επικράτειας (των Πατριαρχείων Κωνσταντινουπόλεως, Αλεξανδρείας, Ιεροσολύμων και της Μονής Σινά). Η αναζήτηση ευθυνών κατά των οργάνων του Δημοσίου για τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν πλήττει επίσης σοβαρά την εμπιστοσύνη των διοικουμένων και τα συμφέροντα των συναλλασσομένων με το Ελληνικό Δημόσιο εμπιστευόμενοι τις πράξεις του.

(Συνέχεια σε επόμενο άρθρο: Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΤΑΛΛΑΓΩΝ και ΤΟ ΠΑΓΩΜΑ ΤΩΝ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ)