Ο Γέροντας Εφραίμ όπως εγώ τον γνώρισα

Καλημερα σας – καλη χρονια!

Ειμαι διευθυντης πωλησεων σε μια μεγαλη ασφαλιστικη εταιρεια

Η μοναδικη σχεση που ειχα με την εκκλησια ηταν ο παππουλης μου, Θεος να τον συγχωρησει που εψελνε στο εξωκλησι των Αγιων Θεοδωρων

Στην πατριδα μου στην Ευβοια και με επαιρνε παντα μαζι του.

Επισης ηταν… αυτος που την ανασταση ελεγε το αρατε πυλας οταν επεστρεφε το πληθος με τον παπακωστα θεος συγχωρεστον και αυτον και παντα φοβουμουν μηπως τον κτυπησει ο παπακωστας που πολυ ως φαινεται τον αγαπουσε οταν ανοιγε με ορμη την πορτα της εκκλησιας.

Εκλαψα για πρωτη φορα οταν ο παππους μου εχοντας καρκινο στις φωνητικες του χορδες ηθελε να φωναξει αρατε πυλας οταν φωνη δεν ειχε μετα την εγχειρηση.

Ο παπακωστας κτυπαει την πορτα μια και ολο το χωριο περιμενε να ακουσει τιποτα κτυπαει δυο τιποτα κτυπαει τρεις οπως ειναι το εθιμο στο χωριο μας

Και τοτε ακουστηκε μια σβηστη φωνη να λεει με κοπο τα λογια αλλα με παθος που ακουσαν ολοι το πληρωμα εκλαιγε ο παπακωστας το ιδιο εγω και σημερα που το γραφω μετα απο 45 χρονια .

Καπου στα 28 μου προσπαθουσα με νυχια και με δοντια να επιβιωσω( οντας ασφαλιστης) να συγκροτησω μια νεα ομαδα ασφαλιστων

Στην προσπαθεια μου αυτη τους εκλεισα ενα μικρο ξενοδοχειο στον κορφο στην Κορινθο

Τους μιλουσα περιπου τρεις μερες για το πως θελω να πορευθουμε για να ζησουμε ξαφνικα μου ερχεται μια ιδεα οτι εαν ο θεος μας βοηθουσε θα επρεπε να ειμαστε σιγουροι οτι αυτο που κανουμε ειναι σωστο για να το κανει. Και λεω στους νεους εαν κανουμε το πρεπον ο Θεος το αγαπα και θα μας βοηθησει.

Μετα απο πολλα χρονια ειχα μιλησει δημοσια για τον Θεο τοτε ενας αμφιλεγομενος τυπος μου λεει εδω πιο πανω ειναι ενα μοναστηρι – ενοιωσα εκπληξη που αυτος ειχε πει κατι τετοιο.

Στο διαλειμμα πηγα μια βολτα προς το μοναστηρι ηταν απογευμα και η πορτα κλειστη την επομενη φευγοντας για Αθηνα ξαναπερασα μια βολτα, η πορτα ανοικτη μια καλογρια μου λεει «σας περιμενει» εγω λεω «ποιος;» μου απανταει «ο γεροντας» εγω λεω «εμενα?» «Ναι εσας». Προχωρω 200 μετρα στο βαθος και γνωριζω τον γεροντα Νικοδημο που μου λεει «η πορτα ειναι ανοικτη οποτε πρεπει και οχι οποτε θελουμε διοτι, παιδι μου, ηταν καποιος ετσι ετσι και ετσι και μια μερα ο Θεος τον ακουσε και τον αγαπα και αυτο που κανει θα παει πολυ καλα».

Φευγοντας καταλαβα οτι μιλουσε για μενα . Το τι επακολουθησε το γνωριζει καθε χριστιανος ο γεροντας κοιμηθηκε μας ειχε πει οτι θα μας γνωρισει τον επομενο και να μην ανησυχουμε.

Μετα απο πολλα χρονια γνωριζω εναν θαυμασιο ανθρωπο τον Σταυρο τον Ντινελη . Κλεισαμε συμφωνια συνεργασιας και εμελλε ναι κανουμε τα εγκαινια του γραφειου στον Βολο. Ξερεις Γιαννη, μου λεει, θα ελθει και ο γεροντας απο το Αγιο Ορος στα εγκαινια γιατι με αγαπαει και αυτο θα ειναι πολυ καλο.

Εγω γνωριζοντας την σχεση μου με τον δικο μου το βρηκα πολυ λογικο. Τα εγκαινια πηγαν θαυμασια ολοι ηλθαν να ακουσουν τον γεροντα

Το βραδυ στο γευμα εκαθησα διπλα στον γεροντα Εφραιμ χωρις να εχω συνειδητοποιησει λογω της απλοτητας περι τινος επροκειτο. Μαλιστα δεν του μιλουσα με τον προσηκοντα τροπο.

Το χειροτερο ειναι οτι λεω μεσα μου «τι σχεση εχει με τον γεροντα μου ?» Και τοτε γυριζει με κοιταει και λεει – «δεν σε ακουω καλα, καποιο προβλημα εχεις, και μετα απο το προβλημα με τους πνευμονες θα μου ερθεις αγιο ορος να τα πουμε». «Ενταξει» του λεω.

Οσοι πια τον γνωριζετε καταλαβαινεται τι επαθα

Το περιστατικο ξεχαστηκε και περασε ο καιρος. Καποια στιγμη μπηκα στο νοσοκομειο με περικαρδιτιδα υγρο στους πνευμονες κτλ. Θεραπευτηκα χωρις να βρεθει ποτε η αιτια μαιος τοτε.
Εμεις οικογενειακως στο τελος καθε χρονου παιρνουμε για συγνωμη η ευχαριστουμε για οτι συνεβη στον χρονο που ετρεξε τους ανθρωπους που πρεπει. Τοτε συνειδητοποιω οτι χρωσταω επισκεψη στο Αγιο Ορος. Θυμαμαι και αυτα που ειχε πει ο γεροντας και αμαν αμαν αμαν παιρνω τον Σταυρο τηλεφωνο και του λεω περασε ο χρονος και το και το επρεπε να ανεβω Αγιο Ορος.

Ο Σταυρος λεει «δεν περασε για το Αγιο Ορος» και κανονισε να παμε στην γιορτη μου με το νεο χριστουγεννα με το κανονικο. Ετσι μπηκα για πρωτη φορα στο Αγιο Ορος.

Ειχα εμετους και διαρροιες για δυο μερες – την εβγαλα στο κελι με συντροφια τον Αρτεμιο.

Πηγα ομως στην ολονυκτια και εξομολογηθηκα για δευτερη φορα στην ζωη μου στον γεροντα Εφραιμ και γυρισα αλλος ανθρωπος οσοι χριστιανοι γνωριζουν.

Αυτο που ενοιωσα κατα την εξομολογηση ευχομαι να νοιωσουν καποτε και οι επικριτες του φωτισμενου αυτου γεροντα εστω και μια φορα στην ζωη τους

Ευχομαι σε ολους καλη χρονια

Ιωαννης. Β. Τολιζας