Αν ημουν…
25 Δεκεμβρίου 2008
Είναι τοσο μονοτονα ενδιαφερον..
Αν εχης ακουση έναν είναι σαν να εχης ακουση ολους..
Παντοτε φταιει η κοινωνια οι αδιαφοροι, το κατεστημενο.
Ποτε οι ιδιοι οι δραστες. Αυτοι που γκρεμιζουν , που καταστρεφουν πυρπολουν πυροβολουν κατοπιν ενεδρας,Αυτοι που μανιωδως προσπαθουν «ειρηνικα»με «αδελφικα –χριστιανικα» αισθηματα να καψουν τους αστυνομικους μεσα στη κλουβα..Ζητανε ταυτοτητες και κανουν ελεγχους λες και ειμαστε την ανταρτοκρατουμενη Αθηνα το 1944
Αυτους δεν τους βλεπει κανεις ως δραστες, ή εν πασει περιπτωσει ως αναρχοβανδαλους ισως..
Να αν ημουν π.χ ψυχολογος θα ελεγα ότι… χρειαζονται οικογενειακη θαλπωρη.
Αν ημουν δασκαλος θα ελεγα μια συμβουλη στα παιδια , να μην χανουν τον χρονο τους διοτι την δυνατοτητα που εχη το μυαλο τους σημερα δεν θα την ξαναβρουνε ποτε.
Αν ημουν Φιλος τους, θα τους ελεγα φτανει βρε παιδια τι θελετε να κανετε Τι νομιζετε ότι κανετε..
Αν πάλι ήμουν μητέρα πατέρας γονιός θα έτρεμε η ψυχούλα μου μην γίνει το ανεπανόρθωτο
Βεβαίως δεν είμαι τίποτα από όλα αυτά και ψάχνοντας να βρω τα αφεντικά, καταλήγω όπου η «αφελής» πλειοψηφία η σιωπηλή αστείρευτη δύναμις των εργατικών Ελλήνων, έχει χρόνια τώρα διαπιστώσει
Τα αφεντικα είναι ,
Οι Δημοσιογραφοι, οι συνδικα-ληστες και οι Βολευτες μας.
ΙΑΣΩΝ
Πηγή:
http://skeftomasteellhnika.blogspot.com/2008/12/blog-post_7450.html