Καιρός ομολογίας

Οπως απο καιρό μας έχει πει δημόσια ο πνευματικός μου, βρισκόμαστε σε καιρο ομολογίας.

Εγώ λοιπόν, ο αμαρτωλός, δηλώνω απερίφραστα σχετικά με τα αναφερόμενα στο 3μηνο σήριαλ περί την Ιερά Μονή Βατοπαιδίου ότι:

– δεν έχω σκανδαλιστεί από τη στάση των μοναχών, που έκαναν ό,τι μπορούσαν για να προωθήσουν ένα πολυσχιδές πνευματικό έργο, το οποίο φυσιολογικότατα περιλάμβανε μεταξυ άλλων και περιουσιακά και οικονομικά θέματα
– δεν έχω σκανδαλιστεί από τη στάση των πιστών πολιτικών προσώπων… που καρατομήθηκαν, διότι βοήθησαν στο παρελθόν την υπόθεση, θεωρώντας φυσικά, όπως αντιλαμβανόταν έως τώρα και η συντριπτική πλειοψηφια ολόκληρου του λαού, ότι μια διευκόλυνση προς ένα ιερό καθίδρυμα, δεν συνιστά βλάβη του δημοσιου συμφέροντος, αφού και το ένα και το άλλο για το καλό του λαού πασχίζουν. Αυτό προβάλλεται υποκριτικά μόνον τώρα, που μια διακριτή μερίδα του λαού, υπό την εσκοτισμένη καθοδήγηση των νοσταλγών της γαλλικής επανάστασης φωταδιστών, αξιώνει να διαφοροποιηθεί απο “την Εκκλησία και τους παπάδες”, αυτοαφοριζόμενη ταυτόχρονα από αυτήν και τη σωστική της φροντίδα που έχει περίτρανα αποδειχθεί σε καιρούς χαλεπούς για το γένος
– αν και δεν έχω πάει ποτε στο Βατοπαίδι, δεν με ενοχλεί που ο ηγουμενος χρησιμοποιεί καλό τζιπ, αφού τα φτηνα χαλάνε εύκολα στους κακοτράχαλους δρόμους του Αγίου Ορους, και μερικές φορές ελικόπτερο, για να πετάγεται λ.χ. στη Μυτιλήνη και πισω στο Αγιον Ορος : αυτό ονομάζεται αξιοποίηση του χρόνου
– η ιστορία της αξιοποίησης μεγάλων κληροδοτημάτων και περιουσιών είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και δεν χωράνε λαϊκισμοί και άσχετες συγκρίσεις, λ.χ. ο τάδε παππούλης σε μια ενορία κάνει σπουδαίο φιλανθρωπικό έργο με πενιχρά μέσα και αρα… τί;
Και αυτός αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο, ό,τι του δόθηκε ή του προσφέρθηκε
– πιστεύω ότι, πράγματι, η Ιερά Μονή δεν ζήτησε τις ανταλλαγές, και ότι επρόκειτο για προσφυή πρόταση του κράτους, το οποίο με αυτό τον τρόπο θα έλυνε με επιτυχία τα αδιέξοδα που είχαν εμφανιστεί με τις διεκδικήσεις-αντιρρήσεις των ντόπιων Θρακιωτών: θα ήταν μια σολομώντεια λύση, που όμως, ως γνωστόν, η βασκανία των Μέσων Ενημέρωσης (γράφε Αποκτήνωσης), — κρίμασιν οις οίδε Κύριος, δεν της επέτρεψε να ολοκληρωθεί και να τελεσφορήσει προς όφελος όλων
– πιστεύω ότι οποιαδήποτε αμφισβήτηση ή υποτίμηση των χρυσοβούλλων κλπ. ως παλαίφατων τίτλων ιδιοκτησιας, συνιστά κατάφωρη προδοσία αλλά και αυτοκτονική πράξη, που αποβαίνει εις βάρος των δικαίων μας στην Πόλη, Ιεροσόλυμα, Σινά και αλλού και υπέρ μιας ευνουχισμένης και υλιστικής αντίληψης περί του κοινωνικά αγαθού.
Νομικά δε στερείται παντελώς βάσης, ακόμα και για τις εντός Ελλάδος ιδιοκτησίες
– οι δυσφημισμένες Οφ-σορ εταιρίες είναι και παραμένουν ένα νόμιμο μέσο, που έχει μεν λάβει αρνητική δημοσιότητα από το γεγονός ότι τις χρησιμοποιούν διάφοροι πλούσιοι για να πληρώνουν λιγότερους φόρους, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι αποτελούν ένα μεγάλο μέρος του οικονομικού θαύματος που πέτυχε η Κύπρος, η οποία έχει σχετικό καθεστώς για τέτοιες εταιρίες
– συμπαρίσταμαι ολόψυχα στον δοκιμαζόμενο ηγούμενο, τον π.Αρσένιο και όλη την αδελφότητα : στους πρώτους έλαχε ο βαρύς κλήρος να σταυρωθούν από τους Φαρισαίους των ΜΜΕ και αυτούς που βρίσκονται πίσω τους, χωρίς να έχουν την παρηγοριά της συμπαράστασης από τους οικείους τη πίστει : αντίθετα, κάποιοι, αφού περίμεναν να δουν προς τα πού θα γείρει η πλάστιγγα, τώρα εκ του ασφαλούς για τους ίδιους (όπως εσφαλμένα νομίζουν) ρίχνουν το λίθο του αναθεματος.

Αν ίσως καταλογίζω κάτι στον π. Εφραίμ, είναι :

α) ότι επέδειξε μικρότερη από την απαιτούμενη διάκριση για τη ΔΙΑΦΟΡΑ που υπάρχει ανάμεσα στις κοινωνικές παραμέτρους και συνιστώσες, που, δυστυχώς, κάνουν τόσο διαφορετική την Ελλάδα από την Κύπρο, όπου εκεινος ανατράφηκε…
και β) ότι υπερεκτίμησε, όπως αποδεικνύεται πια στην πράξη, την αλληλεγγύη και την κατανόηση για ένα πρόσφυγα, που θεωρούσε αυτονόητο ότι θα έδειχναν οι ημέτεροι στο πρόσωπό του και στην κυπριακή αδελφότητα.

Τα παραπάνω έχω υποστηρίξει και προφορικά και στο μικρό κοινωνικό μου περίγυρο επανειλημμένα κατά τη διάρκεια των τριών μηνών που διαρκεί ο σάλος.

Ας ευχόμαστε και να “παύσουν της Εκκλησίας τα σκάνδαλα”, όπως ψάλλουμε και στα εγκώμια της Μ.Παρασκευής, αλλά επίσης και να έχουμε την καλήν ομολογίαν, για όσο καιρό επιτρέψει ο Κύριος σε αυτά να διαρκούν..

Συγγνώμη αν σας κούρασα

Nίκος Διάκος