Ο «ναός» της υποκρισίας

του Θύμιου Παπανικολάου, εκδότη του ΡΕΣΑΛΤΟ

Πηγή: http://taxalia.blogspot.com/2008/11/blog-post_2266.html

ΟΛΟΣ ο πολιτικός κόσμος ξεσπάθωσε εναντίον των μοναχών Εφραίμ και Αρσένιου! Ωρύονται, όλοι αυτοί του πολύχρωμου μωσαϊκού της Βουλής, γιατί οι μοναχοί «περιφρόνησαν» το «ναό της δημοκρατίας».
Τα κροκοδείλια δάκρυα χύνονται άφθονα. Βρήκαν το σάκο του μποξ, για να ξεπλύνουν το «ναό της υποκρισίας» («ναό της δημοκρατίας», τον λένε) και να σκεπάσουν τις καθεστωτικές ακαθαρσίες:… Των κυβερνήσεων, του κράτους, των κομμάτων και των ποικίλων καθεστωτικών μαφιόζων τους.
Ανεξαρτοποιούν και απομονώνουν ένα από τα αποστήματα του καρκινώδους καθεστωτικού κυκλώματος (τους μεσίτες του βατοπεδίου) για να διασώσουν τους πυλώνες του καθεστωτικού κυκλώματος και να επικαλύψουν τις ουσιαστικές πολιτικές ευθύνες…
Κραυγάζουν για το «ναό της δημοκρατίας», όταν καθημερινά αποδεικνύεται ότι αυτός ο «ναός», σήμερα, αποτελεί το διακοσμητικό ντεκόρ της ψευτιάς, της παραπλάνησης και των δημαγωγικών, μικροπολιτικών καυγάδων. Ένα θέατρο παίζεται στη βουλή: θέατρο εξαπάτησης του ελληνικού λαού, θέατρο επικάλυψης κάθε σοβαρού ζητήματος και κουκουλώματος των «εγκλημάτων» των κυβερνητικών και κομματικών συντεχνιών.
Τα ποικίλα και πολύχρωμα σκάνδαλα των «θαμώνων» της Βουλής δεν αποκαλύπτονται ποτέ. Και αν, σπανιότατα, κάποιο «αποκαλυφτεί», μέσα από την οξύτητα των εκλογικών παιχνιδιών, περιορίζεται σε κάποια πρόσωπα και γρήγορα …ξεχνιέται. Η εξαγορά των κομμάτων από τη Ζήμενς ξεχάστηκε εντελώς, παρά το γεγονός ότι το «έγκλημα» ομολογήθηκε από τον «διαχειριστή» του Σημίτη.
Η λεηλασία του ελληνικού λαού, μέσω του Χρηματιστηρίου, παραμένει και σήμερα μυστικό εφτασφράγιστο.
Η λεηλασία της δημόσιας περιουσίας από τα αρπαχτικά του ιδιωτικού κεφαλαίου και οι συνακόλουθες μίζες και ρεμούλες, όλα βρίσκονται, από τους επαγγελματίες θαμώνες της κοινοβουλευτικής συντεχνίας, στο απυρόβλητο.
Τόσα και τόσα σημεία και τέρατα ζούμε λεηλασιών, εξαγορών συνείδησης, διαφθοράς κ, λ.π., σε καθημερινή σχεδόν βάση, και το παρασιτικό, συντεχνιακό σώμα της Βουλής πέρα βρέχει. Απλώς, κάπου- κάπου σκάνε κάποια βαρελότα για την τιμή των όπλων.
Εδώ σημεία και τέρατα γίνονται σε εθνικά μας ζητήματα και δεν ιδρώνει το αυτί των «θαμώνων» της Βουλής…
Η Αθήνα έχει μεταβληθεί σε μια ζούγκλα από συμμορίες, «γκέτο» και ποικίλων μαφιών, σε μια πόλη που το να επιβιώσεις αποτελεί άθλο και ο «ναός της δημοκρατίας» των παρασίτων έχει στοκάρει κάθε χαραμάδα για να μην ακούσει τις κραυγές απελπισίας των κατοίκων. Οι πόροι αυτού του «ναού της δημοκρατίας» είναι κλειστοί σε κάθε λαϊκή κραυγή.
Τώρα όλα αυτά τα «σκυλιά», αυτού του «ναού της δημοκρατίας» ουρλιάζουν εναντίον του Εφραίμ και του Αρσένιου, γιατί δεν πήγαν στη Βουλή. Λες και αν πήγαιναν θα έλαμπε η αλήθεια, η φιλτραρισμένη από τα κομματικά φίλτρα: από τις ποικίλες εκλογικές σκοπιμότητες των κομματικών συντεχνιών. Εδώ κάθε κόμμα έχει τη δική του «αλήθεια»: κουκουλώνει το όλο της αλήθειας και αναδεικνύει το μέρος που το εξυπηρετεί.
Φωνασκούν όλοι επειδή θέλουν να τα φορτώσουν στους μοναχούς. Έτσι με ένα σπάρο δύο τρυγόνια:
α). Βρίσκουν τους αποδιοπομπαίους τράγους και κουκουλώνουν το βάθος.
β). Ικανοποιούν και τα γενικά σχέδια της πλανητικής εξουσίας και των υπερεθνικών μηχανισμών: Αυτά της αρπαγής της εκκλησιαστικής περιουσίας, της καταρράκωσης και της ισοπέδωσης ΣΥΝΟΛΙΚΑ της Ορθόδοξης Εκκλησίας και του Αγίου Όρους…