Αποστολή στο Άγιον Όρος (1ο μέρος)

Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΡΑΣΧΟΥ

Διευθυντή κυπριακής έκδοσης εφημερίδας “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”

«Ρασπούτιν του real estate», «ιερό λαμόγιο», « business monk», « απατεώνας ολκής», «ηγούμενος της απάτης», « καλόγηρος της οργής» και «Κύπριος που έκλεψε τη μαφία» ήταν μερικά από τα «κοσμητικά» που επιδαψίλευσαν στον ηγούμενο της Μονής Βατοπαιδίου Εφραίμ, μεγαλόσχημοι τηλεδημοσιογράφοι και τα οποία καταγράψαμε- μαζί με μια μαζική υστερία- παρακολουθώντας δελτία ειδήσεων αθηναϊκών καναλιών να ασχολούνται με αυτό που « πολιτογραφήθηκε»- χωρίς ποτέ να έχει αποφανθεί η δικαιοσύνη- σαν «σκάνδαλο Βατοπαιδίου».
Κάθε βράδυ, τα κανάλια αποκάλυπταν και από ένα ντοκουμέντο για τα « έργα και τις ημέρες» του « Εφραίμ του αγιογδύτη», όπως τον αποκάλεσε γνωστός παραθυρόβιος δημοσιογράφος. Μάλιστα, προβλήθηκαν ρεπορτάζ από τη δράση του « παμπόνηρου Κύπριου παπά», τα οποία έβγαζαν μάτια ότι ήσαν στημένα. Χαρακτηριστικό ήταν ρεπορτάζ σε τηλεοπτικό δελτίο ελλαδικού καναλιού σύμφωνα με το οποίο ο Εφραίμ εμφανίστηκε στο Πόρτο Λάγος με Κύπριους σωματοφύλακες. Μεταξύ των «σωματοφυλάκων» είδα να είναι και ένας φίλος μου, βαθιά θρησκευόμενος μεν, κάθε άλλο παρά σωματοφύλακας θα μπορούσε να ήταν. Ο ρεπόρτερ μας είπε, χωρίς να μας δείξει, ότι ο Εφραίμ κατέβηκε από το Άγιον Όρος με τζίπ πολυτελείας. Σε μια στιγμή, έγινε αναφορά και στο «ελικόπτερο του Εφραίμ», ενώ στο βάθος πετούσε κάποιο ελικόπτερο που και ο πλέον αδαής αντιλαμβανόταν ότι ήταν στρατιωτικό. Όπως έμαθα μερικές μέρες αργότερα, συγκαταλεγόταν στα πτητικά μέσα που λάμβαναν μέρος στην στρατιωτική άσκηση Παρμενίων, η οποία διεξαγόταν στην περιοχή, ταίριαζε όμως πολύ με τα πλάνα του ρεπορτάζ και προφανώς το δανείστηκαν.
Εκείνο το ρεπορτάζ ήταν η αφορμή που με έκανε ως δημοσιογράφο να θέλω να συναντήσω τον Εφραίμ με στόχο μια συνέντευξη. Και ήθελα να τον συναντήσω στο « άντρο του» στο Βατοπαίδι και να τον ρωτήσω, γιατί δεν βγαίνει να υπερασπιστεί τον εαυτό του; Να δω και να μιλήσω και με τις δεκάδες των – παρασυρμένων- καλογήρων και να τους ρωτήσω αν τους εγκλώβισε η σαγήνη του Εφραίμ και εγκατέλειψαν οικογένειες και φίλους ή ήταν η έφεσή τους στο μοναχισμό και η αγάπη στο Θεό που τους οδήγησε στο Άγιον Όρος.
Την επόμενη μέρα, επικοινώνησα με το φίλο μου το «σωματοφύλακα», ο οποίος είναι όπως λέει πνευματικοπαίδι του Εφραίμ και του ζήτησα να μου κλείσει μια θέση στην επόμενη αποστολή στο Βατοπαίδι και να διαβιβάσει στον ηγούμενο την επιθυμία μου για συνέντευξη. Μου απάντησε ότι για το ταξίδι στο Βατοπαίδι θα προσπαθούσε, αλλά θα έπρεπε πρώτα « να δώσει ευχή ο Γέροντας». Όμως, το γεγονός και μόνο ότι θα το ζητούσε εκείνος αποτελούσε σχεδόν εγγύηση, ότι θα εξασφάλιζα διαμονητήριο στη Μονή. Όσο για τη συνέντευξη, ο φίλος μού μετέφερε το κλίμα δυσπιστίας που επικρατούσε στο μοναστήρι έναντι των δημοσιογράφων. Είπα να διαβιβάσει την υπόσχεσή μας, ότι θα γράφαμε μόνο ότι μας έλεγαν οι μοναχοί και θα περιγράφαμε μόνο την αλήθεια, όπως θα τη βλέπαμε στο Βατοπαίδι. Στο μεταξύ, από την Αθήνα είχα μάθει ότι πολλοί δημοσιογράφοι είχαν ζητήσει συνέντευξη από τον Εφραίμ, αλλά πήραν αρνητική απάντηση. Και μάλλον ήταν φυσικό με όσα του είχαν σούρει κανάλια, ραδιόφωνα και έντυπα. Και αν ήταν σε άλλη χώρα, με όσα ελέχθησαν κατά του Εφραίμ από τα ΜΜΕ, το όποιο δικαστήριο ενώπιον του οποίου θα πήγαιναν τον ηγούμενο- ανεξάρτητα αν είναι αθώος ή ένοχος- θα τον απάλλασσε, γνωματεύοντας ότι τον είχαν δικάσει και καταδικάσει τα Μέσα προτού σταθεί στο εδώλιο. Τρεις μέρες μετά την διαμεσολάβηση του φίλου Μάριου- τον οποίον ευχαριστώ και δημοσίως- πήραμε την ευχή και συνεπώς και θετική απάντηση για το ταξίδι. Εκείνο που δεν ξεκαθαρίστηκε ήταν η πρόθεση Εφραίμ να μας δώσει τη συνέντευξη. Η άδεια να πάμε, να δούμε και να γράψουμε άφηνε πάντως ανοικτή την πόρτα της δυνατότητας και για μια συνέντευξη. Προς το παρόν, όμως, ήσαν άγνωστοι αι βουλαί του Γέροντα…

Συνεχίζεται…