Τροχοφόρα παραμύθια… τα τζιπ του Αγίου Όρους

Μεταξύ των άλλων παραμυθιών με τα οποία μας διασκεδάζουν τα Μ.Μ.Ε. τον τελευταίο καιρό είναι και το θέμα των τζιπ από τον Άγιο Όρος γενικά και από το Βατοπαίδι ιδιαίτερα. Επειδή έχω πείρα πάνω στο θέμα και επίσης ρώτησα και μερικούς άλλους συναδέλφους, νομίζω ταπεινά ότι θα μπορούσαμε να πούμε δυο λόγια.
Κατ’ αρχάς, αν θέλετε να έχετε μια μικρή έστω αντίληψη και προσωπική εμπειρία του πράγματος, πρέπει να επισκεφθείτε το Άγιο Όρος. Ακόμη και με όχημα να μετακινηθείτε θα καταλάβετε τι σημαίνει αγιορείτικος δρόμος. Μιλάμε για «ειδικές διαδρομές»… Σκεφτείτε αν το αυτοκίνητό σας θα αντέξει εκεί έστω και για πέντε δρομολόγια.
Αν είστε πιο ρομαντικοί και προτιμήσετε το περπάτημα π.χ. ποδαρόδρομο από την Δάφνη στο Χιλανδάρι, Βατοπαίδι ή Αγία Άννα (ή οποιοδήποτε απομακρυσμένο τόπο στο Α.Ο.), θα καταλάβετε ακόμη καλύτερα για τι μιλάμε. Πρόκειται για αποστάσεις 3-4 ακόμη και 5 ωρών. Θα έχετε πολύ χρόνο να ξανασκεφτείτε τα όσα ακούσατε και πιστεύατε για την «χλιδή» των καλογήρων… Αν έχετε και την «τύχη» να σας προσπεράσει κανένα αυτοκίνητο θα «κερδίσετε» και μερικά κιλά σκόνη για «ενθύμιο». Υπάρχουν και τα μουλάρια, βέβαια, με το γνωστό άρωμά τους…
Αν κοιτάξετε μια κατάσταση όλων των αυτοκινήτων που βρίσκονται στο Άγιον Όρος… θα δείτε κάποιες συγκεκριμένες μάρκες. Δεν πρόκειται για ιδιοτροπία των μοναχών. Από την πείρα μου (είμαι προσκυνητής στο Α.Ο. εδώ και πολλά χρόνια και μπορώ να πω ότι ξέρω από αυτοκίνητα) αλλά και την πείρα των αγιορειτών, μόνο 3-4 μοντέλα μπορούν να αντέξουν εκεί για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα και να μπορούν επίσης να μεταφέρουν και λίγα άτομα μέσα: Land Rover, Jeep, Mercedes.
Πολλοί μοναχοί, ακριβώς επειδή φοβήθηκαν να μην σκανδαλίσουν, σκέφτηκαν να αγοράσουν «ταπεινά» αυτοκίνητα. Το κόστος όμως συντήρησης και η μέριμνα για ανταλλακτικά, συχνά τεχνικά προβλήματα που πολλές φορές χρειάζονταν επίσκεψη μηχανικού εκτός Α.Ο., τους έπεισαν όλους ότι δεν συμφέρει με τίποτα. Το φθηνότερο τελικά είναι ακριβότερο. Θυμάμαι τώρα μια προσωπική εμπειρία: ένα κελί αποφάσισε να αγοράσει ένα φθηνό τζίπ, που τόσο η μάρκα του όσο και η εμφάνισή του δεν θα προκαλούσαν. Τελικά απηύδησαν με τα προβλήματα που κάθε λίγο εμφάνιζε και με το πόσο λίγο άντεξε.
Γνωρίζω πάλι προσωπικά ότι επιχειρηματίες και αντιπρόσωποι αυτοκινητοβιομηχανιών προσφέρουν δωρεάν (ως ευλογία) αυτοκίνητα σε μονές του Α.Ο. Τι να τους έλεγαν δηλαδή οι πατέρες; Δεν το παίρνουμε, παρόλο που μας εξυπηρετεί και είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόμαστε, γιατί μπορεί να σκανδαλιστούν κάποιοι άνθρωποι; Μήπως συμβαίνει αυτό που έλεγε ο γερο-Παΐσιος, ότι είναι βλαμμένος ο λογισμός μας και όλα τα βλέπουμε στραβά;
Ας μην είμαστε λοιπόν τόσο εύκολοι στο να κρίνουμε με προχειρότητα ό,τι ακούμε. Όλοι αυτοί οι ρομαντικοί επικριτές, που οι περισσότεροι δεν έχουν επισκεφτεί το Αγιο Όρος, αν κάποτε το αποτολμήσουν γκρινιάζουν για τις δυσκολίες που συναντούν. Μην ξεχνάμε ότι οι σύγχρονοι μοναχοί του Αγίου Όρους δεν γεννήθηκαν εκεί ούτε ήρθαν από το διάστημα. Μεγάλωσαν μέσα στον κόσμο που και εμείς ζούμε και άφησαν όλες τις ανέσεις τους για μια πολύ σκληρότερη ζωή, με σκοπό να πλησιάσουν οι ψυχές τους τον Χριστό. Τι περιμένουμε δηλαδή; Να ζουν όπως οι αρχαίοι μοναχοί, που πεζοπορούσαν για μέρες ολόκληρες με ελάχιστο νερό και φαγητό. Η νέες γενιές και η φύση μας δεν σηκώνουν τέτοια κακοπάθεια. Ας κοιτάμε λοιπόν το δοκάρι που έχουμε όλοι στο μάτι μας και ας μην ψάχνουμε για σκουπιδάκι στο μάτι των αδελφών μας.

Με αγάπη,

Γιώργος Καραγιάννης
Μηχανικός Οχημάτων