«Μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφοίν μύθον ακούσης»

Audiatur et altera pars

Της Ζήνας Λυσάνδρου Παναγίδη

Φιλολόγου

Αναμφίβολα, μέσα στον ορυμαγδό των ημερών και τους τόνους της λάσπης για το πρόσωπο του Γέροντά μας Εφραίμ οι δημοσιογράφοι σοβαρών και έγκυρων εφημερίδων, όπως η Καθημερινή και το Βήμα ή τα Νέα κ.α., έπρεπε να είναι πιο προσεκτικοί και να διασταυρώνουν τις πληροφορίες τους, για να μη γράφουν φληναφήματα και αποκυήματα κάποιας αρρωστημένης φαντασίας, που τους τα υπαγόρευσε.

Άμα θέλουν πληροφορίες για τον Γέροντα, γιατί δεν απευθύνονται σ’ αυτούς που τον ξέρουν από παιδί; Θα μάθαιναν τότε ότι η ψυχή του Γέροντα παιδιόθεν φλεγόταν από τον θείο έρωτα και διακρινόταν για την αγάπη του, τη γλυκύτητα και πραότητά του, την προσήνεια και την απλότητά του, την αλληλεγγύη προς όλους και τη συμπαράσταση στους αδυνάτους, την ευγένεια και τη γενναιοδωρία της ψυχής του. Φιλάνθρωπος από παιδί, αγαπητός σε όλους, με έμφυτο το χάρισμα της επικοινωνίας.
Στην τάξη μας ήταν ο πιο συμπαθής στους καθηγητές μας, λόγω της οξύνοιας, του δυναμισμού, του αλτρουισμού του, του ανοικτόκαρδου χαρακτήρα του, της αίσθησης του χιούμορ που τον διέκρινε, της ευγένειας των αισθημάτων του, μα κυρίως λόγω της σοβαρότητάς του, της ωριμότητας, της υπευθυνότητας και της ενσυναίσθησης που τον διέκριναν.

Δεν εμφιλοχώρησε ποτέ στην καρδιά του η επιπολαιότητα, ποτέ δεν τον θυμάμαι να έκανε οποιαδήποτε ατασθαλία ή παράπτωμα, ούτε ποτέ ως νέος παρασύρθηκε. Είχε ένα και μόνο στόχο και δεν παρεξέκλινε ποτέ από την πορεία του.Ήθελε να ιερωθεί. Και αψηφούσε ειρωνείες και χλευασμούς, όπως ακριβώς και τώρα… που δεν τον αγγίζουν οι μικρότητες και οι ποταπότητες, αντίθετα προσεύχεται γι’ αυτούς που μηχανορραφούν εις βάρος του και πνέουν μένεα εναντίον του

Γιατί ο Γέροντάς μας, ενώ γύρω του βυσσοδομούν το μίσος και η κακία και όλοι εν χορώ θέλουν την κεφαλή του επί πίνακι, εξακολουθεί να είναι δυνατός, να έχει την πίστη του στην Παναγία, να προσεύχεται νυχθημερόν και να εμψυχώνει τα πνευματικά του παιδιά που είναι χιλιάδες, από όλα τα κοινωνικά στρώματα.Τον κατηγόρησαν και γι’ αυτό. Μα ο Γέροντάς μας τους βλέπει όλους ως εικόνες του Θεού, ψυχές, που όλοι έχουν δικαίωμα στη σωτηρία της ψυχής τους.

Καταληκτικά, όσοι λοιδωρούν τον Γέροντά μας και τη Μονή Βατοπαιδίου, ας κάνουν μια επίσκεψη στο Άγιο Όρος, για να βάλουν το χέρι τους «επί των τύπων των ήλων», για να διαπιστώσουν ιδίοις όμμασιν την αναγέννηση του Ορθόδοξου μοναχισμού, να βιώσουν την πνευματικότητα, την ευφορία της ψυχής και τις αρετές της αγάπης και της αυτοθυσίας των μοναχών.
Και τότε θα αντιληφθούν γιατί το Βατοπαίδι είναι Φάρος που φωτίζει την Ορθοδοξία.

Και τότε θα καταλάβουν γιατί οι ηγούμενοι άλλων μοναστηριών του Αγίου Όρους, προτιμούσαν το Βατοπαίδι όπως ήταν πριν εγκατασταθεί σ’ αυτήν η συνοδεία του Γέροντα Ιωσήφ, ο οποίος συνεχίζει την παράδοση του Ιωσήφ του Ησυχαστή. Γιατί ήταν ένα ιδιόρρυθμο μοναστήρι με ελάχιστους γέρους μοναχούς, κι έτσι έλαμπε τους δικό τους άστρο. Ενώ τώρα που είναι κοινόβιο, με πέραν των εκατόν νέων και μορφωμένων μοναχών, στην πλειοψηφία τους Κυπρίων, δυναμικών και χαρισματικών, προσελκύουν χιλιάδες κόσμο, κι έτσι λόγω Βατοπαιδίου έχουν κι άλλες μονές κόσμο, κυρίως Κυπρίους, οι οποίοι δεν θα τους επισκέπτονταν ποτέ. Έτσι, αντί να νιώθουν ευγνωμοσύνη προς τη Μονή Βατοπαιδίου, έγιναν ελέω πονηρού, οι χειρότεροι εχθροί της. Ανθρώπινες αδυναμίες και μικρότητες, που ο Γέροντάς μας και οι μοναχοί του αντιπαρέρχονται με μόνο όπλο την αδιάλειπτη προσευχή, τις Συνεχείς Αγρυπνίες, και τα άλλα όπλα που έχουν στη διάθεσή τους από την παράδοση του ορθόδοξου μοναχισμού.

Είναι δε άξιον απορίας πώς, έστω και ένας άνθρωπος, υπέρμαχος της δημοκρατίας και της ελεύθερης έκφρασης των απόψεων,
δεν διερωτήθηκε γιατί τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης δεν παρουσιάζουν και την άλλη άποψη, δεν αφήνουν να ακουστούν και κάποιες φωνές που να είναι αντίθετες στην κατασυκοφάντηση και τη λοιδωρία. Αυτή είναι η δημοκρατία στη σύγχρονη Ελλάδα;