Αθώοι ή ένοχοι… ένα και το αυτό.

Του ΠΡΟΚΟΠΗ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
πρώην Ανώτερου Αστυνόμου Λάρνακος

Εδώ και καιρό τόσο τα ελλαδικά όσο και τα κυπριακά μέσα ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, ασχολούνται με το πρόβλημα της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπεδίου. Στο σημερινό άρθρο μου δεν θα αναπτύξω το θέμα τούτο, γιατί ασχολήθηκα με αυτό επανειλημμένα. Θα επιχειρήσω να σχολιάσω από μια άλλη σκοπιά, της ευρείας δημοσιότητας που έχει δοθεί. Εκ προοιμίου υποστηρίζω ότι είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη να λαμβάνει γνώση μιας έρευνας που διεξάγεται με κάθε πρόσφορο μέσο ενημέρωσης. Η δε αρχή της δημοσιότητας σ’ ένα κράτος δικαίου έχει σαφώς και θετικό περιεχόμενο αφού ο πολίτης αποκτά γνώση και διαμορφώνει γνώμη πάνω στο πρόβλημα της ευνομίας και ευταξίας που ισχύει σε ένα κράτος. Όμως το κυριαρχικό δικαίωμα των ΜΜΕ και του πολίτη για σωστή και αντικειμενική ενημέρωση, μορφοποιούμενο και ως δικαίωμα για δημόσια πληροφόρηση, βρίσκει ένα σημαντικό φραγμό στο επίσης θεμελιώδες δικαίωμα του κάθε προσώπου – και κατά κύριο λόγο του υπόπτου και του θύματος να προστατευθούν από την εμπορικοβιομηχανοποίηση της υπόθεσης. Γιατί τελικά αυτή η εκτροπή της υπόθεσης θέτει σε κίνδυνο τη διαδικασία και ισοπεδώνει τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα ενός υπόπτου, απειλεί την ανεξάρτητη άσκηση της έρευνας, διαστρέφει και εκφυλίζει συχνά την έννοια και το περιεχόμενο της αρχής της δημοσιότητας. Δεν είναι λοιπόν τα ΜΜΕ αλλά η χρήση τους που εγκυμονεί παρενέργειες και αποκτά ανεξέλεγκτες διαστάσεις, όταν αστυνομικοί ρεπόρτερ ή άλλοι, συχνά άμοιροι οποιασδήποτε νομικής μόρφωσης,… διεξάγουν τη δική τους έρευνα και όχι σπάνια ανακαλύπτουν και εμφανίζουν οι ίδιοι ενόχους με μοιραίο επακόλουθο την ηθική και ψυχική εξόντωση αθώων πολιτών. Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις φαίνεται ότι και η τυχόν δικαίωση ενός προσώπου είναι μια μηδαμινή ικανοποίηση μπροστά στην ψυχική ταλαιπωρία και τον κανονικό εξευτελισμό που υφίσταται. Η πολυπλοκότητα της ευρείας δημοσιότητας δημιουργεί ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα ύστερα και από τη διαπίστωση ότι η τάση των γιγαντιαίων σήμερα συγκροτημάτων Τύπου, ραδιοφώνου και τηλεοπτικών σταθμών προωθούν για λόγους εμπορικούς την πληροφορία ως καταναλωτικό προϊόν. Και είναι ιδιαίτερα τραγικό κατ’ εμέ, όταν για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούν μια ορθή, τίμια συναλλαγή μεταξύ μιας Μονής και του Δημοσίου. Οι απροκάλυπτες τοποθετήσεις τους τείνουν να προκαταλάβουν δικαστικές αποφάσεις μετατρέποντας τελικά μια υπόθεση όπως αυτή του Βατοπεδίου σε αντικείμενο «δημοψηφίσματος» μέσα από το σχηματισμό κοινής γνώμης για γεγονότα που βρίσκονται στο στάδιο της έρευνας. Αυτή η ροπή που παρατηρείται σήμερα από μερίδα των ΜΜΕ τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Κύπρο, λειτουργεί υπονομευτικά για την απονομή της δικαιοσύνης. Και ενώ για όλα αυτά που συμβαίνουν δεν γίνεται καμιά διαμαρτυρία για τη συμπεριφορά μερίδας των ΜΜΕ ύστερα από όλα αυτά γεννάται το ερώτημα: Αυτά δεν προβληματίζουν τους πολλούς; Θεωρούν ότι καλώς γίνονται; Αλλά το τεκμήριο της αθωότητας των εμπλεκομένων μέχρι τη συμπλήρωση της έρευνας λησμονείται; Μήπως αυτό πρέπει να υποχωρεί μπροστά στο δικαίωμα της κοινής γνώμης, των ΜΜΕ για ενημέρωση και αν ναι μέχρι πού φθάνει το δικαίωμα αυτό; Και ο σεβασμός της αξιοπρέπειας του ανθρώπου λησμονείται από αυτούς που θεωρούν εαυτούς, όχι σπάνια, αυτοδίκαια φύλακες της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και γενικά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Άκουσον άκουσον. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικού κόμματος στην Ελλάδα, κ.κ. Αλαβάνος να ζητά τη σύλληψη του καθηγούμενου της Μονής Βατοπεδίου και τον εγκλεισμό του στις φυλακές του Κορυδαλλού! Νέα έκδοση ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Για να φαντασθεί ένας τι θα γίνει αν ποτέ αυτοί οι άνθρωποι έλθουν στην εξουσία. Στυγνή δικτατορία και ας επαγγέλλονται τους δημοκράτες. Δι’ εμέ, είναι αποδεδειγμένο ότι τα λεγόμενα «δικαιώματα του ανθρώπου», τα «ιερά» «απαράγραπτα», δεν προστατεύονται και δεν ισχύουν πραγματικά, δεν έγιναν κατά κυριολεξία δικαιώματα, παρά μόνο στο βαθμό που εξυπηρετούν τα ατομικά, κομματικά, πολιτικά συμφέροντα ορισμένων, τύπου Αλαβάνου. Είναι γεγονός ότι οι δημιουργικοί άνθρωποι όπως ο γέροντας Εφραίμ στο διάβα της ζωής τους συναντούν σκοπέλους. Η επίθεση που δέχονται είναι ανάλογη με το βαθμό της προσφοράς τους στην κοινωνία και στην εκκλησία. Αυτοί που έχουν μεγάλη, πλούσια, ευρεία συμμετοχή και πολύπλευρη δραστηριότητα δέχονται αντίστοιχη μεγάλη επίθεση. Οι άλλοι μικρότερη ή τίποτα. Τα ψηλά και καρποφόρα δέντρα αυτά πετροβολούνται, όπως λέει θυμοσοφικά ο λαός μας. Οι κατήγοροι του Βατοπεδίου και του γέροντα Εφραίμ με τα «όπλα» που χρησιμοποιούν προσφέρουν «υπηρεσίες» σε κάποιους τρίτους και πάντα κάτω από το μανδύα της δήθεν «εξυπηρέτησης» καταστάσεων, ιδανικών, ιδεωδών, αρχών. Τέλος, επισημαίνω τη δική μας ευθύνη, των κοινών ανθρώπων, είναι ότι δεν αντιδρούμε με τη δύναμη και την αποκλειστικότητα που χρειάζεται. Και με τη στάση μας αυτή υποβοηθούνται οι συκοφάντες να συνεχίσουν τα ύπουλα εξοντωτικά τους έργα. Η αγυρτεία συνεχίζει το θρίαμβο της ανενόχλητη κα όλα δείχνουν, ειδοποιούν όπως η υπόθεση Βατοπεδίου, ότι πρέπει να ανησυχούμε. Ο φαρισαϊσμός βρίσκεται μέσα και τρύπωσε ακόμα και στους κόλπους της εκκλησίας γιατί διαφορετικά δεν εξηγείται η στάση ορισμένων εκκλησιαστικών πατέρων εδώ και στην Ελλάδα. Τέλος καλώ τον κάθε χριστιανό να αναψηλαφίσει όλες τις αξίες, να αναζητήσει ένα θεμελιώδη νόμο στη ζωή του που να κατευθύνει την κάθε πρωτοβουλία του. Αυτός δεν είναι άλλος από το νόμο της αγάπης προς κάθε συνάνθρωπό μας. Μ’ ακούτε;

Πηγή: Εφημερίδα Αλήθεια