Μεγάλο κακό η αχαριστία

(Για να φρεσκάρουμε λίγο τη μνήμη του κ. Αποστολίδη…)

Ο μακαριστός γέροντας Παΐσιος έλεγε ότι «η αχαριστία είναι μεγάλο κακό».

Στην περίπτωση του κ. Άγγελου Αποστολίδη, που βγήκε πριν λίγες μέρες στον ALPHA και είπε για τη Μονή Βατοπαιδίου «άρρητα ρήματα», αρμόζει και το γραφικό «και οι λίθοι κεκράξονται». Γι’ αυτό το λόγο, επειδή έτυχε να γνωρίζω τις σχέσεις που είχε παλιότερα ο κ. Αποστολίδης με τη Μονή και την βοήθεια που έλαβε απ’ αυτή, πνευματική και υλική, αναγκάζομαι να μιλήσω.
Για πολλά χρόνια ο Άγγελος επισκεπτόταν το Βατοπαίδι με το αφεντικό του για προσκυνηματικούς λόγους. Ο π. Εφραίμ συχνά-πυκνά τον βοηθούσε οικονομικά, πράγμα το οποίο έκανε και κάνει για πολλούς ανθρώπους με οικονομικά προβλήματα, χωρίς να αποβλέπει σε ανταπόδοση. Στις επισκέψεις του μάλιστα ο Άγγελος εξομολογούνταν στον π. Εφραίμ, τον οποίο είχε πνευματικό οδηγό. Φαίνεται λοιπόν ότι είτε όλη η συμπεριφορά του μέχρι πρότινος ήταν γεμάτη υποκρισία, είτε μεσολάβησε κάτι τον τελευταίο καιρό (πέρα από την απόλυσή του). Κάτι με αρκετά μηδενικά…
Μάλιστα όταν ο κ. Αποστολίδης επρόκειτο να κάνει εγχείρηση στην καρδιά ζήτησε κλαίγοντας οικονομική βοήθεια και από τη Μονή, η οποία πολύ πρόθυμα τον βοήθησε. Το ίδιο και το πρώην αφεντικό του. Έτσι ο Άγγελος δαγκώνει τώρα (για να μην πω ότι προσπαθεί να ξεσχίσει) τα χέρια που τον τάισαν. Οι κορώνες περί απειλών κατά της ζωής του είναι το λιγότερο γελοίες…
Θυμάμαι όταν σε μια επίσκεψη στη Μονή ο κ. Αποστολίδης λιποθύμησε? οι μοναχοί έσπευσαν…

να τον βοηθήσουν και με φορείο τον μετέφεραν τρεις ορόφους πάνω στο ιατρείο για εξετάσεις. Με ενδιαφέρον και αγάπη κάθισαν μαζί του μέχρι να συνέλθει. Θα το έκαναν βέβαια για οποιονδήποτε προσκυνητή, αλλά φαίνεται ότι αυτός το λησμόνησε…
Εγώ θυμήθηκα όμως ένα ακόμη χωρίο της Γραφής που ταιριάζει στον Άγγελο (για κακή του τύχη). Έρχεται «η οργή του Θεού επί τους υιούς της απειθείας»… Πράγμα που απεύχομαι…
Κλείνω όπως άρχισα με τον αγαπημένο μου Γέροντα Παΐσιο: «Όταν πάει κανείς με τον διάβολο, με πονηριές, δεν ευλογεί ο Θεός τα έργα του. Ό,τι κάνουν οι άνθρωποι με πονηριά, δεν ευδοκιμεί. Μπορεί να φαίνεται ότι προχωράει, αλλά τελικά θα σωριάσει. Ο άνθρωπος, όταν είναι δίκαιος, έχει τον Θεό με το μέρος του. Και όταν έχει και λίγη παρρησία στον Θεό, τότε θαύματα γίνονται».
Περιμένουμε όλοι το θαύμα…

Με αγάπη,

Γ.Α.