Ένα καυτό εθνικό ζήτημα

Το ζήτημα της ονομασίας της Μακεδονίας δεν είναι απλό! Και δεν αφορά μόνο την Κυβέρνηση, την όποια Κυβέρνηση. Αφορά τό Λαό, τον Ελληνικό Λαό, όπου γῆς κι’ αν κατοικούν οι Έλληνες. Οι Κυβερνήσεις ενεργούν καί αποφασίζουν κατ΄εντολήν του Λαού. Αλλά για το ζήτημα της ονομασίας της Μακεδονίας μας η Κυβέρνησις δεν έχει λάβει λαϊκή εντολή. Δεν έλαβε εντολή, γιατί απλούστατα δεν είχε τεθή ως ερώτημα κατά την περίοδο του προεκλογικού αγώνος. Συνεπώς μόνο με ένα Δημοψήφισμα μπορεί να νομιμοποιηθή η Κυβέρνησις είτε στην αποδοχή, είτε στην απόρριψη της
προτεινομένης ονομασίας.

Δεν αμφισβητούμε την φιλότιμη προσπάθεια της Υπουργού των Εξωτερικών κας Μπακογιάννη και των Συμβούλων Συνεργατών της! Πολύ περισσότερο δεν αμφισβητούμε την εθνική ευαισθησία του Πρωθυπουργού μας κ. Καραμανλή.
Πρέπει όμως να παραδεχθούμε, ότι ο Μεσολαβητής κ. Νίμιτς αποδεδειγμένα εμφορείται από ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ αισθήματα, (ας θυμηθούμε όσα είχε διατυπώσει για τον Μέγα Αλέξανδρο)…

και επίσης ότι η Αμερικανική πλευρά ασκεί φοβερές πιέσεις στην Κυβέρνηση. Άρα υπάρχει ο κίνδυνος λανθασμένων ή βεβιασμένων αποφάσεων. Ή αν θελέτε, η Κυβέρνησις δεν διαθέτει το τεκμήριο λήψεως μιάς ψύχραιμης αποφάσεως, που θα είναι εθνικά ωφέλιμη, πολλώ μάλλον εάν λάβουμε υπ όψιν την διεθνή συγκυρία. Σαν παράδειγμα, ας φέρουμε τη σκέψη μας στο Σύμφωνο ελεύθερης Συμβιώσε, το οποίο τώρα μόλις κατατέθηκε στη Βουλή πρός ψήφιση. Το κατέθεσαν τώρα, δηλ. σε μια στιγμή που όλοι οι εκκλησιαστικοί παράγοντες είναι μουδιασμένοι, ένεκα της πολεμικῆς πρός την Εκκλησία, ο δε Αρχιεπίσκοπος έχει τεθή στη λίστα αναμονής……

Για το ζήτημα της ονομασίας, λοιπόν, πρέπει να αποφασίσει ο Ελληνικός Λαός. Αυτή και μόνον η δύναμις μπορεί να αντισταθμίσει τις πιέσεις της Αμερικανικής πλευράς. Η αποδοχή ή η άρνησις της προτεινομένης ονομασίας από τόν Ελληνικό Λαό τελικά θα είναι και η ασπίδα προστασίας της
Κυβερνήσεως στίς όποιες και οποθενδήποτε ασκούμενες πιέσεις.

Το γεγονός, ότι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα φορτίζεται συνεχώς από τις ενέργειες της Μονής Βατοπεδίου και η επικαιρότητα τροφοδοτείται διαρκώς από τα γεγονότα της Μονής, συνθέτει ένα μεγάλο κίνδυνο. Δίνει την ευκαιρία στην Κυβέρνηση να περάσει αθόρυβα μια ονομασία, που ενδεχομένως θα είναι εθνικά επιζήμια, καθώς η προσοχή της Κοινής Γνώμης είναι στραμμένη στα Μοναστηριακά του Βατοπεδίου. Ο κίνδυνος γίνεται ακόμη μεγαλύτερος, καθώς, με εντολή των παραγόντων του Μεγάρου Μαξίμου -όπως λέγεται και ὀπως ευκόλως τεκμαίρεται- παρατείνεται και επεκτείνεται ο θόρυβος με σκάνδαλα ή “σκάνδαλα”, με αληθινά δηλ. ή κατασκευασμένα
σκάνδαλα Ιεραρχών της Εκκλησίας της Ελλάδος, μεταξύ των οποίων πρώτος στόχος τέθηκε ο υποσημειούμενος. Μη λησμονούμε ότι και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κ. Ιερώνυμος ἐχει επίσης στοχοποιηθεί σχετικά για κάποιες εκτάσεις στη Βοιωτία. Όταν συνεπῶς στήν ατμόσφαιρα επικρατεί πυκνή νέφωσις, τότε εύκολα, πολύ εύκολα, μπορεί να διολισθήσει μια δύσκολη κυβερνητική απόφαση, που θα είναι εθνικά επιζήμια ή οικονομικά δυσβάστακτη. Άλλωστε είναι γνωστό, ότι σε εποχές που οι Κυβερνήσεις συναντούν δυσκολίες ανοίγουν τον φάκελλο “ΕΚΚΛΗΣΙΑ” για να συσκοτίσουν τά πράγματα.

Ανεξαρτήτως όλων αυτών στο παθητικό της Κυβερνήσεως Καραμανλή εγγράφεται ήδη μια λυσσώδης επίθεση κατά της Εκκλησίας με αφετηρία την υπόθεση Βατοπεδίου. Η επίθεση αυτή είναι πολύ χειρότερη από τήν ανάλογη της εποχής Τρίτση με Κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου. Εκεί τουλάχιστον ο
Ανδρέας Παπανδρέου εθυσίασεν ένα πρωτοκλασάτο Υπουργό του, τον Αντώνη Τρίτση, μόνο και μόνο για να χαμηλώσουν οι τόνοι, να πέσει ο πυρετός καί να ηρεμήσει η Κοινωνἰα! Αντιθέτως σήμερα ο κ. Πρωθυπουργός παρακολουθεί απαθής τά συμβαίνοντα, σε βάρος της Εκκλησίας, μιμείται δηλ. το ρόλο του Πιλάτου και νίπτει τα χέρια του! Αυτή όμως η σιωπή και η απάθεια του κ. Πρωθυπουργού σκανδαλίζει τό Λαό καί μάλιστα αυτόν που πίστεψε στις αρχές και τις αξίες που ευαγγελιζόταν η παράταξη της Νέας Δημοκρατίας.
…….

+ Ο Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος
9 Οκτωβρίου 2008

πηγή: http://mkka.blogspot.com/2008/10/blog-post_09.html